Przede wszystkim za każdym razem sięgamy do konkretnych
doświadczeń. Rozwój osobisty nie może być teoretyczny i nie ma możliwości,
żeby dotyczył ogólności. Co mam na myśli pisząc o "ogólności". To każda
odpowiedź, która nie prowadzi nas do jasnego i precyzyjnego celu. Jeśli ktoś
uważa, że „ogólnie chce się rozwijać”, to odpowiedź ta nierzadko bardziej
oddala od prawdziwego rozwoju niż do niego przybliża. Bywa, że w ogólny sposób
odpowiadamy sobie przez wiele lat tkwiąc w rzeczywistości w jednym miejscu lub
cofając się. Dlatego właśnie tak potrzebny jest konkret realnego doświadczenia, o którym rozmawiamy z sobą samym lub drugą osobą.
Wracając do rozmowy
diagnozującej silne strony, składać może się na nią 8 następujących kroków:
Krok 1: Pytanie o
konkretny projekt, doświadczenie lub sytuację, z której jesteś szczególnie
zadowolona/zadowolony lub czujesz po prostu dumę.
Pytanie dotyczy jednej jedynej sytuacji, projektu lub
doświadczenia. Dzięki temu na szybko musimy podać to, co czujemy najmocniej.
Krok 2: Opisz
tło/kontekst tej sytuacji lub doświadczenia
Celem jest opisanie tego, co uważamy za istotne. Kontekstu
ludzi, swoich własnych innych spraw, trudności, wyzwań zawodowych, na czym
polegał ten projekt lub sytuacja i dlaczego był szczególny.
Krok 3: Przedstaw
jakie były cele w tym projekcie, co było w nim do zdobycia, do osiągnięcia
Nie zawsze mamy jasno sprecyzowane i wymierzone cele.
Bardziej chodzi tu o podejście zdroworozsądkowe, nie ogólne, ale też bez
liczenia mierników na kalkulatorze, na przykład: zorganizowanie unikalnego
wydarzenia w firmie, dobrze ocenianego przez ludzi z frekwencją przynajmniej
300 osób. Może też być zdobycie nagrody szkolnej w kategorii „rodzic roku” i
wiele innych.
Krok 4: Opisz
podejmowanie w ramach tej sytuacji działania
Chodzi o pokazanie sposobu pracy, nakładu tej pracy, o co w
niej chodziło, jak sobie radziliśmy z powierzonym zadaniem.
Krok 5: Powiedz o
uzyskanych rezultatach i o tym, co najbardziej cię w nich cieszy
Krok 6: Opowiedz o
tym, co powodowało, ze dane zadania wykonywałaś/wykonywałaś w taki, a nie w
inny sposób. Co było dla ciebie ważne w wyborze danej metody pracy?
Każde zdanie, każdy cel, realizować można na wiele sposobów.
Wybór metody zależy często od świata wartości, jakimi się kierujemy, naszych
umiejętności, doświadczeń.
Krok 7: Co według
ciebie było w tej sytuacji czynnikiem twoim osobistym czynnikiem sukcesu?
Pole jest szerokie. Lepiej nie podpowiadać, bo odpowiedzi
jest tyle, ile osób odpowiadających. Każda jest prawidłowa.
Krok 8: Które z
twoich kompetencji i innych mocnych stron najbardziej przyczyniły się do
osiągnięcia tego sukcesu?
Jeśli w kroku 7 zostanie to jasno wyartykułowane, to nie
musimy już o to pytać. Wtedy należy raczej dookreślić silne kompetencje.
Następnie można poprosić o przedstawienie drugiej sytuacji i
przejście podobnej ścieżki. Po jej zakończeniu dobrze jest poddać analizie te
dwie sytuacje. Porównać elementy wspólne i różne. Jakie wyłaniają się z nich
kompetencje prowadzące do sukcesu? Po ich wyłonieniu i opisaniu zaleca się do przygotowania
planu ich dalszego rozwoju. Ktoś zapyta, a co ze słabymi stronami? O tym w następnym wpisie.
[zdjęcie pochodzi z serwisu www.pixabay.com]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz